ترجمه نام های خارجی: ضرورت توجه به ملیت، خاستگاه و زبان ملی نام ها

یکی از مسائل و مشکلات فراروی نویسندگان و مترجمان هنگام ترجمه یا تالیف آثار علمی، ترجمه نام­های خارجی (نام علمی، نام افراد و اعلام جغرافیایی) است. برای نمونه، در یکی از آثار ترجمه ای برای واژه (WorldCat) گذاشته شده بود (گربه جهان)، در حالی که این بزرگترین فهرستگان جهان است. مثال دیگر: نام­های جغرافیایی ایتالیایی، فرانسوی و اسپانیایی مختوم به (eille)، به صورت « ِی»  تلفظ می­شود، مانند: مارسِی (Marseille) اما در فارسی به گاه اشتباه برای آن مارسیل گذاشته می­شود.  

هنگام تلفظ، آوانویسی و ترجمه یک نام باید به ملیت، خاستگاه و زبان ملی آن نام توجه شود. مترجمان رسالت بزرگی بر عهده دارند و باید با آگاهی و تسلط به زبان مبدا و مقصد به ترجمه بپردازند. در نتیجه، مراجعه به کتب مرجع به ویژه «فهرست مستند اسامی مشاهیر و مؤلفان» برای یافتن تلفظ صحیح یک نام یا نام­های مشابه آن یک ضرورت اجتناب­ناپذیر است. و دقت در ترجمه و نگارش و تلفظ نام­های خارجی الزامی است و بهتر است پشتوانه انتشاراتی، پشتوانه کاربری و رواج نام­ها در بین جامعه مبنا قرار گیرد.

نیز نگاه شود به:  ویکی­پدیا: شیوه نوشتن نام نویسندگان